اینکه حضرت، رد بر فقها را در حد شرک بالله میدانند، کاملا منطقی و واضح
است، چرا که اگر کسی حکم فقیهی را که ائمه(ع) آدرس او را داده اند، رد کند،
گویا سخن ائمه(ع) را رد کرده است و هرکس سخن ائمه(ع) که از سوی خداوند
تعیین شده اند را رد کند، در ایمانش به ربوبیت تشریعی خداوند دچار مشکل
است، و در واقع برای پذیرش حکومت به منبعی غیر از خداوند متعال رجوع کرده
است که همان معنای شرک است.