خنده داره گریه هامون بابایی
یه چشم اشک یه چشم خون بابایی
سخته بی تو بی عمو جون بابایی
نبودی بابا نمک به زخم عمه پاشیدن
نبودی بابا نامحرم ها ماها رو میدیدن
نبودی بابا زنا ز مردای مست ترسیدن
وای بابا کی بی تو خورده ام غذا
وای بابا نشد نماز من قضا
وای بابا موهام ز خون شده حنا
وقتی در سال 1393 امام خامنه‌ای در سخنرانی خود گفتند: جوانان ما عاشق مبارزه با صهیونیست هستند, وقتی این جمله شد مهمترین جمله و جمله سال رهبر انقلاب انتخاب شد, وقتی کمپین ما عاشق مبارزه با صهیونیست هستیم راه افتاد. خیلی‌ها به دنبال دلیل مبارزه با صهیونیست بودند, وقتی انقلاب ایران پیروز شد؛ آمریکا اولین کشوری شد که این انقلاب و نظام را به رسمیت شناخت, خیلی‌ها حتی بعد از گذشت وسی وچند سال هنوز دلیل دشمنی ایران با رژیم جعلی صهیونیستی را نفهمیدند, ونمیدانند؛ چرا وقتی آمریکا که به عنوان اولین کشوری که انقلاب اسلامی را به رسمیت شناخت, امام خمینی بعد از خبر قطع رابطه ایران وآمریکا اظهار خوشحالی میکنند, وچرا پرچم اسرائیل به عنوان تنها کشوری که عضو سازمان ملل هست از سفارتش در تهران به پائین کشیده می‌شود؛ و پرچم فلسطین جایگزین آن می‌شود, و ایران به طور رسمی تنها با رژیم غاصب صهیونیستی به طور رسمی روابط خود را نه تنها قطع میکند؛ بلکه به دنبال از بین بردن این رژیم است.
روز تاسوعا منتصب به حضرت عباس است.حضرت عباس مثل
همه شهدای کربلا در روز عاشورا شهید شده است. پس چرا تاسوعا منتصب به حضرت
عباس است؟ چرا تنها امام‌زاده‌ای است که زیارت نامه دارد؟ چرا امام معصوم
که حق ندارد به کسی بگوید جانم فدایت به او گفت: جانم فدایت؛ پسر ارشد
ام‌البنین؛ علمدار ارباب؛ ساقی کربلا و... اما چه چیزی عباس را عباس کرده
است؟ مگر ما نمی‌گوئیم کل عرض کربلا و کل یوم عاشورا؛ پس چرا به احترام حضرت ساقی یک روز سال ما تاسوعا است؟ به راستی چرا نقش حضرت عباس در واقعه عاشورا اینقدر مهم است؟ حالا که دهه اول تمام شده است شاید بیشتر وبهتر بتوان به این سوال فکر کرد وپاسخ داد..
حالا میــفهمم
امـــــان از دل زینـــــب یعـــــنی چـی
"زهــــــــــرا" ، داغ علـــــی را نـــــدیـــــد
"علــــــــــی" ، داغ حســـــن را ندید
"حســـــــــن" ، داغ حســـــین را ندید
"حســــ‌‌یـــــن" ، داغ رقـــیه را ندیــد
"عـــــباس" ، داغ علـــــی اصغـــــر را ندیـد
چه ڪشید ""زینـــــــب""
ڪه داغ تڪ تڪشان را به عیـــــنه دیـــــد...
امــــــــــان از دل زیــــــــــنـــــب
اللهم عجل لولیک الفرج
انا مجنون العباس بن علی
شمر امان نامه را به سوی اردوگاه امام برد. وقتی رسید، فریاد برآورد: «أَیْنَ بَنُوا أُخْتِنَا»؛ خواهرزادگان ما کجایند؟
من کیم چون پاکبازان در ره پاکان مکینم
غم ندارم چونکه با اهل حقیقت همنشینم
گاه گاهی چون نسیم صبحگاهان با صفایم
گاه گاهی چون کلام عشقبازان دلنشینم
بسم الله الرحمن الرحیم
اَلسَلامُ عَلَیکَ یا قَمَرَالعَشیرَه، اَلسَلامُ عَلَیکَ یا ساقی ِ عَطاشى، اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَباالفَضل ِ العَبّاس
این آبها که ریخت ، فدای سرت که ریخت
اصلا فدای امّ بنین مادرت، که ریخت
گفته خدا دو بال برایت بیاورند
در آسمان علقمه، بال و پرت که ریخت
اثبات شد به من که تو سقای عالمی
بر خاک قطره قطره ی چشم ترت که ریخت
طفلان از اینکه مشک به دست تو داده اند
شرمنده اند ، بازوی آب آورت که ریخت
