متن کامل روضه حضرت عباس علیه السلام شب تاسوعا محرم93-میثم مطیعی

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَلامُ عَلَیکَ یا قَمَرَالعَشیرَه، اَلسَلامُ عَلَیکَ یا ساقی ِ عَطاشى، اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَباالفَضل ِ العَبّاس

این آبها که ریخت ، فدای سرت که ریخت

      این آبها که ریخت ، فدای سرت که ریخت
      اصلا فدای امّ بنین مادرت، که ریخت
      
      گفته خدا دو بال برایت بیاورند
      در آسمان علقمه، بال و پرت که ریخت
      
      اثبات شد به من که تو سقای عالمی
      بر خاک قطره قطره ی چشم ترت که ریخت
      
      طفلان از اینکه مشک به دست تو داده اند
      شرمنده اند ، بازوی آب آورت که ریخت
 

ای اهل حرم میر علمدار نیامد

ای اهل حرم میر علمدار نیامد
سقای حرم سید و سالار نیامد

سلام ای بی‌کفن

یک گریه آیین ربنایی‌هاست
شرح منظوم نینوایی‌هاست
همه حرفش غم جدایی‌هاست
چاره درد بی‌دوایی‌هاست
گریه روزی ماورایی‌هاست 

همه‌ی سرپناه‌مان اشک است

شعر حاج منصور در مورد کدخدا

بار دادند، بار عام حسین
نقش سربند ماست نام حسین
منطق ما شده کلام حسین
شرط برجام ماست جام حسین
فتح پشت سر جدایی‌هاست

 

"تشیع انگلیسى، اسلام آمریکایى

قلاده میبندند به گردنشان و صداى سگ در میاورند و در کنار اسم اباعبدلله ، پارس میکنند. همین امسال عاشورا، در مشهد ما این کار شد. قلاده بستند و آن مداحى که بالا ایستاده بود گفت، " کنم عو عو ، دهم دست ولایت"، ... جمعیت یکمرتبه همه با هم صداى سگ! به مدت دو دقیقه....بعد میگوید ، " یک تکه استخوان امشب بس است ما را آقا!" ، ذکر اباعبدالله قاطى عوعو سگ!؟

ما باید از ساحت اباعبدلله دفاع کنیم ، ما باید یک عاشوراى فرهنگى درست کنیم و از فرهنگ عاشورا دفاع کنیم.

هیئت راه انداخته اند، همه لخت ، بعد شروع میکنند اداى مست ها را در میاورند و تلو تلو میخورند، فیلم اش هست، بروید ببینید، طفلک بچه هاى ناآگاه شیعه اند که خیال میکنند این کارها باعث تقرب به اباعبدالله است. تلو تلو میخورند و اداى مست ها را در میاورند، بعد مداحشان داد میزند که " ما گر زسر بریده میترسیدیم، در محفل عشاق نمیرقصیدیم" ، نامرد! محفل عشاق اینجا نیست، محفل عشاق زیر بمباران شیمیایى در شرق دجله بود، آنجا باید میامدى حسین حسین میگفتى و میرقصیدى ، ما آنجا رقص بچه ها را زیر باران آتش و خون دیدیم ، تو رقاصى!؟ ،میگوید "رقاصم و رقاصم ، رقاصه عباسم" ، عباسى که دستش قطع میشود، میگوید "والله ان قطعتموا یمینى ، انى احامى ابداً عن دینى" ، شما پیرو مکتب این عباس هستید؟ شماها اصلاً به مکتب کارى ندارید.

بعد هم میگوید بگذار مسخره مان کنند، ما سگ خانگى شاهیم، بعد داد میزند، " خرابم و مستم ، مست و خرابم، من سگ خانگى بى بى ربابم" ، بعد دوباره صداى سگ ....، بعد میگوید " والله صد قدح بشکست ، حضرت شراب،حسین!!!" ، به سیدالشهداء میگوید حضرت شراب!!! این محبت و عزاى اهل بیت است؟! البته اینها کمتر از ده درصد هیئت ها هستند اما فیلم اینها را وهابى ها برداشته اند و در شبکه هایشان پخش کرده اند که سى دى اش را براى من آورده بودند. مرتیکه وهابى بعد از پخش فیلم میگوید، خب! شما بینندگان بگویید که آیا حسین عاقل تر بود ، یا یزید؟!!!
تو دارى آش وهابى ها را هم میزنى، تو دارى هیزم میگذارى زیر دیگ آنها ...

"تشیع انگلیسى، اسلام آمریکایى" شبکه یک، ٢٤ آبان٩٣

یاعلی

حر داشت میمرد ولی...

داستان حضرت حر خیلی زیباست؛ خیلی

حر بن یزید ریاحی از خاندان های معروف عراق و رؤسای قبایل کوفیان بود که به درخواست ابن زیاد به جنگ با امام حسین (ع) فراخوانده شد.

حضرت حر جلوی لشگر ارباب را گفت؛ ولی وقتی ارباب بهش گفت مادرت به عزات بشینه؛ حضرت حر ادب کرد به مادر ارباب یعنی حضرت زهرا چیزی نگفت؛ حرمت حضرت زهرا یعنی مادر تمام شیعیان را نگه داشت, باعث شد تا حضرت حر توبه کند..

نمیخواهم از حضرن حر بنویسم فقط میخوام بگم ادب و حرمت نگه داشتن امکان داره چه کارهایی که نکنه؛ حضرت حر که اگه توبه نمیکرد؛ کشته میشد و یکی از عوامل و جنایت کاران دشت کریلا بود ونه شهدا کربلا ولی بخاطر حرمتی نگه داشت باعث شد مانند اسمش که میشود ازاده؛ در دنیا آزاده ودر آخرت سعادتمند شود؛ کاش حداقل یاد بگیریم حرمت بعضی از ایام مثل شهادت‌ها و... نگه داریم.

حضرت حر داشت میمرد ولی حرمت نگه داشت؛ حضرت حر کم کسی نبود؛ جز پهلوانان عرب به حساب می‌آمد ولی حرمت نگ داشت بجای مردن شهید شد...

یاعلی

بهت بگن بیا بریم کربلا…

بهت بگن بیا بریم کربلا…

⬅وسط بین الحرمین سلام بدی….
⬅ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین…
⬅پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی….
⬅برسی ورودی حرم حضرت عباس….
⬅پشت در حرم بشینی و سلام بدی….
⬅باچشم پر اشک اذن دخول بخونی….
⬅بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی….
⬅سرتو بندازی پایین و باخجالت بگی فکر نمیکردم بیاریم حرم….
⬅به حضرت عباس بگی خیلی آقایی….
⬅بری یه بوسه به ضریح بزنی و اشک بریزی….
⬅بیای عقبتر و یه زیارت بخونی….
⬅بهش بگی اجازه میدی برم پابوس داداشت….
⬅دوباره پابرهنه توبین الحرمین راه بیفتی و زیر لب بگی
“از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسسسسسسسین“…
⬅اشک….
⬅برسی ورودی حرم و ناخداگاه بشینی رو زمین دست برسینه سلام بدی….
⬅اشک….
⬅از باب القبله وارد حرم بشی….
⬅نگاهت بیفته به ایوون طلا و ضریح…
⬅خجالت زده ای….
⬅چشمت بیفته به قتله گاه….
⬅از عشق حسین مجنون بشی…
⬅آخرروضه رو درک کنی….
⬅یه دل سیر گریه کنی…
⬅یادت بیاد چقدر حسرت رفتن به حرم رو میخوردی….!؟؟
⬅آروم آروم باسر کج بری جلو ضریح و دستتو بگیری بالا و بگی”دستمو بگیر آقا…”