ای اهل حرم میر علمدار نیامد

ای اهل حرم میر علمدار نیامد
سقای حرم سید و سالار نیامد

کجایی دادش.....

...............کجایی دادش

ی بار دیگه بگو برادر

حضرت عباس دستش به آب رسید مشک و پر کرد علامت داد فریاد زد انابن علی المرتضی...

امام حسین فهمید عباس به آب رسیده ؛ داد زد انابن محمد المصطفی ... آروم گرفت قوت گرفت...

همچین که دست راستش قطع شد گفت انابن علی المرتضی...

ابی عبدالله یه اسمی رو برد یادش رفت دستش بریده ... گفت انابن فاطمه الزهرا... ای دست بریده من پسر دست شکسته ام...

اما دیگه هرچی گفت انابن علی المرتضی انابن خدیجه القرا انابن فاطمه الزهرا.....دید دیگه از علقمه صدا نمیاد..چی شده؟

دست راست قطع شد ، دست چپ قطع شد ، مشک بر دهان داره اشک میریزه... میگه خدا : خاک بر سرم شد ؛ آقام داره صدام میزنه نمیتونم جوابشو بدم

همچین که تیر به مشک خورد ، تیر به چشم خورد ، عمود به سرش زدند گفت بزار مولام رو دلخوش کنم ... آرزو داره اینجوری صداش بزنم...حسینم آرزو به دل نمونه

برای اولین بار به حسین گفت : داداش .............. حالا دیگه برادرتو دریاب

امام حسین گفت : عمری مرا سید و سرور خواندی     چه شد این بار برادر خواندی

حضرت عباس جواب داد : آقا آقا

مادرت فاطمه آمد به سرم     یاریم کرد و صدا زد پسرم

پسرم پسرم پسرم

 

بهت بگن بیا بریم کربلا…

بهت بگن بیا بریم کربلا…

⬅وسط بین الحرمین سلام بدی….
⬅ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین…
⬅پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی….
⬅برسی ورودی حرم حضرت عباس….
⬅پشت در حرم بشینی و سلام بدی….
⬅باچشم پر اشک اذن دخول بخونی….
⬅بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی….
⬅سرتو بندازی پایین و باخجالت بگی فکر نمیکردم بیاریم حرم….
⬅به حضرت عباس بگی خیلی آقایی….
⬅بری یه بوسه به ضریح بزنی و اشک بریزی….
⬅بیای عقبتر و یه زیارت بخونی….
⬅بهش بگی اجازه میدی برم پابوس داداشت….
⬅دوباره پابرهنه توبین الحرمین راه بیفتی و زیر لب بگی
“از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسسسسسسسین“…
⬅اشک….
⬅برسی ورودی حرم و ناخداگاه بشینی رو زمین دست برسینه سلام بدی….
⬅اشک….
⬅از باب القبله وارد حرم بشی….
⬅نگاهت بیفته به ایوون طلا و ضریح…
⬅خجالت زده ای….
⬅چشمت بیفته به قتله گاه….
⬅از عشق حسین مجنون بشی…
⬅آخرروضه رو درک کنی….
⬅یه دل سیر گریه کنی…
⬅یادت بیاد چقدر حسرت رفتن به حرم رو میخوردی….!؟؟
⬅آروم آروم باسر کج بری جلو ضریح و دستتو بگیری بالا و بگی”دستمو بگیر آقا…”

۲۳روز تا محرم

رفت عباس به میدان و رجز خوانی کرد

 

مثل حیدر پدرش ٬ جنگ نمایانی کرد

 

گفت زینب به اشاره به حسینش؛

به به

 

خودمانیم ابالفضل چه طوفانی کرد

تولدت مبارک داداش حسینم

تولدت مبارک علمدار  خمینی

حسن کریم اهل عالمینه

با خوب و بد گدا میسازه

کریم همیشه سفرش بازه

حضرت فاطمه افطاریشو

 خونه امام حسن میسازه

ببین امام کریم داره سمت من میاد

داره فقط شال سبر امام حسن میاد

چی میشه یه روز که از خواب پاشم

مدینه زایر این آقا شم

آخرش بقیع  ما میسازیم

ایشالله امل صحنش باشم

امام حسن تو کرم هیچ کسی سر از تو نیست

توی خونه فاطمه مادری تر از تو نیست

سرم خاک پاته توی دستاته

به والله حاتم گداته

در خونشو گدا میشناسه

تو کوچش همیشه بوی یاسه

تو بزرگیمون آقامون همین بس

که یکی از مریداش عباسه

دل میخواد توی سایه فاطمه باشم

دلم میخواد شب قدر علقمه باشم

منو ذکر یا رب به حق زینب

بده کربلا امشب

جوان مردی وغیرت رایکی کردن عباس افریدن/میلادساقی ارباب مبارک

برای باغبان یاس افریدن
علی رااصلح الناس افریدن

جوان مردی وغیرت رایکی کردن عباس افریدن

میلاد سرداران کربلا مبارک

ولادت سه نور ولایت بر شما مبارک