ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺣﺮﻣﺖ، ﺑﻮﯼ ﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﻝ ﻣﻼﺋﮏ، ﻋﺠﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﺳﻼﻡ! ﺿﺎﻣﻦ ﺁﻫﻮ، ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪﯼ ﻣﻦ …
ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺑﻮﺱ ﻧﮕﺎﻫﺖ، ﻏﺮﯾﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﻃﻼﯼ ﮔﻨﺒﺪ ﺗﻮ، ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻩ کفترﻫﺎﺳﺖ …
ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺑﯽ ﺷﮑﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﺑﺮﺍﺕ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣُﺮﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺩ …
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﺎﻟﻪ « ﺍﻣّﻦ ﯾُجیب » ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﻣﺮﺍ ﻃﻼﯼ ﮔﻨﺒﺪ ﺗﻮ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ …
ﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ …
ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺘﺶ ﺷﺪﻩ …
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ...
