چندساعتی بیشتر بر پایان سال1394 نمانده است سالی که از نه از سیاسی و ورزشی و اقتصادی؛ هنری سال خاصی بود برای خودش؛ سالی که پرده از چهره خیلی‌ها کشیده شد؛ و ملوم شد بالاخره خیلی‌ها در ظاهر در سیاست عضویک گروه هستند ولی در باطن عضو گروه دیگر و به نفع دیگری کار میکنند...
سالی که می‌شود به آن در اقتصاد سال رکود نهاد؛ سالی که برجام امضاء شد و مملکت بعد از دوسال تعطیلی و منتظر نتیجه مذاکرات ماندن بالاخره مذاکرات به نتیجه رسید, نتیجه‌ای که منجر به پلمپ شدن و ریختن بدن در تاسیسات هسته‌ای ایران شد.
سالی که باید سال سفرهای پرتعداد وزرا و روسای جمهور اروپائی به ایران نام نهاد؛ سالی که فابیوس کسی که به ایران ایدز صادر کرد پایش را به طور رسمی به ایران گذاشت و مورد استقبال رسمی رئیس جمهور ایران قرار گرفت. سالی که حسن روحانی در تور اروپائی خود اقتصاد ایتالیا و فرانسه را با خریدهایش از رکود خارج کرد. سالی که نشان داده شد؛ سالی که حتی آب خوردن مردم هم به تحریم‌ها گره خورد؛ ولی بعد از برجام مشخص شد, حرف امام خامنه‌ای مبنی بر قابل اعتماد نبودن اروپائی‌ها مورد اثبات شد.
ثابت شد دوستان20 سال در مرکز تحقیقات مرکز استراتژیک مجمع تشخیص به دنبال بومی کردن صنعت آبگوشت بزباش قرمه سبزی بودن؛ و ما فقط در این صنایع توان رقابت با خارجی‌ها داریم. ثابت شد افتاب تابان برجام فقط به سمت غرب و غرب دوستان میتابد.
ثابت شد با شعار نمی‌شود رای گرفت؛ سالی که خیلی ها بخاطر شکست جشن خیابانی گرفتند؛ سالی که مثل سال‌های اقتصادمقاومتی به بایگانی سپرده شد. سالی که دولت با کارکردش یک خط قرمز بر روی شعار سال کشید؛ سالی که رسانه‌های انقلابی نمایشگاه مطبوعات را تحریم کردند.
امسال سال انتخابات هم بود انتخاباتی که نشان داد؛ نشان داد جنس رای مردم و بخصوص در تهران و کلانشهرها در این چند سال عوض شده, و میزان شرکت طبقه پائین جامعه کاهش یافته است.
کاش امسال که تموم شد آغازی باشد بر پایان ولایت‌پذیر نبودن ما و سال آینده آغازی باشد برولایت پذیرشدن امثال من. امسال که هیچ کس دنبال اقتصادمقاومتی نرفت کاش سالآینده برویم امسال که سینما ما درخواب زمستانی بود.سینمائی که تنها راوی قصه‌های قرآن خود را از دست داد. سینمائی که جشنواره فجر آن بجای اینکه مبلغ انقلاب باشد؛ مبلغ فرهنگ غرب و فرش وقرمز شد.کاش سال آینده ازخواب بیدارشود.کاش اقتصاد ما سال آینده بجای اینکه دنبال این باشد تا دولت همه چیزرا درست بکند.خودش برود دنبال درست کردن خودش و مردم ایران بجای استفاده از اجناس خارجی به سمت و سوی استفاده از کالای ایرانی روی بیاورند.
هیچی نگم بهتره نمره قبولی هم نمیگریم تجیدیدهم نمیشیم.برگه روسفیدمیدیم.دست مراقب امتحان میریم.هیچ کس هواسش به رهبرومردم نبودهمه فقط دنبال این بودن که کی کاندیدمیشه هیچ کس دنبال این نبودکه رهبر گفته فضای کشورانتخاباتی نکنیدهمه دنبال نرخ ارز بودن همه دنبال نرخ سکه بودن هرچ کس دنبال این نبودن که بزار توی این وضع آشفته انقلاب ماپیشرفت کنه بجزدانشمندان هوافضا که بیخیال نرخ ارزوسکه فضاپیماخودشو فرستادند هوا؛ با حمایت بی شائبه مسئولین و تعطیلی رسمی این صنعت خیلی از دانشمنادن ما مجبور به مهاجرت شدند.همه دنبال نرخ پراید بودند هیچ کس دنبال طراحی یه خودروی واقعا ایرانی نبود؛ تا ایران هم خودروساز بشه همان طورکه هسته‌ای شد همان طورکه فضائی شد؛ کاش حقوقدانان و مهندسین خودروسازی به ما جواب بدهند چطوری بعضی از دانشمنادن ما RG170آمریکائی رو در عرض یکسال بومی سازی میکنند ولی اینها بعد 50 سال نتوانستند یک خودرو ساده رو هم بومی سازی کنند؟
همه دنبال این چیزابودن هیچ کس دنبال پیروی ازحرف های ولایت نبود
امسال خیلی کارها نکردیم بجاش خیلی کارها که نبایدمیکردیم کردیم کاش سال آینده درست شود
شاید سال اینده سال ظهور باشدشاید...
