کاش تا آخر این لحظه بیایی مولا
سال را از کف غم‌ها بربایی مولا
سال‌هایی که سرانجام بدون تو گذشت
همه دم بود پر از آه سُرایی مولا
سال‌ها سفره ما سین سکوتت را داشت
هفت منزل غزل ناب خدایی مولا
کاش تا آخر این هفته پر از نور کنی
هستی اهل جهان را... تو صفایی مولا
دست روی سر ما اهل تبسم بکشی
تو که مولای تمام شهدایی مولا
مادرم بی‌نظری بر رخ ماهت پر زد
رفت تا وسعت اقلیم رهایی مولا
آرزوهای قشنگی‌ست درون دل‌مان
مثلا از رخ خود پرده‌گشایی مولا
سال دارد به‌خدا باز به فرجام رسد
سال نو می‌رسد آرام... کجایی مولا؟
