در محرم بعد از شهادت اسارت است و در فاطمیه علی (ع) را قبل از شهادت زهرا (س) اسیر میکنند...

 

فاطمه انسانی خاص و فاطمیه مصیبتی مخصوص خواص است.

اگر محرم ماتمی عمومی و شامل همه مسلمانان است،اما فاطمیه عزایی ویژه ی مومنان است...

در محرم گریه آزاد است و شیون، هرچه بلندتر بهتر. اما در فاطمیه اشک را باید در درون ریخت و جز با سکوت فریاد بر نیاورد.

فاطمه انسانی خاص و فاطمیه مصیبتی مخصوص خواص است.

اگر محرم ماتمی عمومی و شامل همه مسلمانان است،اما فاطمیه عزایی ویژه ی مومنان است...

در محرم گریه آزاد است و شیون، هرچه بلندتر بهتر. اما در فاطمیه اشک را باید در درون ریخت و جز با سکوت فریاد بر نیاورد.

محرم هنوز نیامده در خلق عالم شورش میشود ، ولی فاطمیه می آید و میرود و چه بسیارند کسانی که اصلا خبردار نمی شوند.

 

 

در محرم همه چیز را ریز میکنند و با ذکر جزئیات تعریف میکنند، در فاطمیه اما کلیت ماجرا نیز باید در پرده گفت ...

در محرم ، تاریخ رخدادهای حاشیه ای نیز دقیق است ،ولی در فاطمیه حتی روز عزا نامعلوم است !

و درست مشخص نیست که بانوی دو عالم در کدام روز به شهادت رسیده است!

در محرم مقتل همگان معلوم و مدفن یاران مشخص است ، اما در فاطمیه هنوز مزار پاره ی تن رسول الله (ص) گمنام است...

محرم جشن خون است و فاطمیه عید خون دل . در محرم دل بعد از عزا خالی میشود و در فاطمیه پر...

محرم به قصه میماند و فاطمیه به غصه . محرم حکایت شهادت است و فاطمیه ماجرای ولایت .

محرم ماه انتقام گرفتن از دشمنانی است که خون خدا را ریخته اند ، فاطمیه اما ماه انتقام ار دوستانی است که خون به دل خدا کرده اند .

در محرم میان آن همه شهید بانویی دیده نمیشود اما در فاطمیه تنها شهید ، بانوی برگزیده ی خداست.

در محرم جام شهادت سر میکشیم و در فاطمیه جام زهر...

در محرم بعد از شهادت اسارت است و در فاطمیه علی (ع) را قبل از شهادت زهرا (س) اسیر میکنند...

در محرم شش ماهه در آغوش پدر آرمیده و در فاطمیه طفل در رحم مادر خوابیده.

در محرم سیلی بر صورت زنان بعد از رفتن امام و در فاطمیه جلوی دیدگان امام...

در محرم باید بر سر و سینه زد ؛ در فاطمیه اما دستها یارای بالا آمدن ندارند .

در محرم ، رزمندگان در حسینیه حاج همت دوکوهه، ایستاده عزاداری میکنند ،

ولی در فاطمیه بسیجیان در قبرهایی که برای خود در اطراف گردان تخریب کنده اند ،نشسته مرثیه میخوانند .

در محرم بچه های گردان در زمین صبح گاه دسته راه می اندازند، اما در فاطمیه غم عظیم تر از آن است که مجال به این اجتماعات دهد.

خلاصه این که در مُحرم ، مَحرم و نامحرم را راه میدهند اما در فاطمیه در به روی هر کسی باز نمیکند .

گفت : « همه ما با مُحرم وارد دستگاه اهل بیت (ع) شدیم.در کودکی خدا را با حضرت عباس (ع) شناختیم.

با امام حسین (ع) سفر عشق را آغاز کردیم. دل ما با مُحرم گره خورد و پای سفره ی کربلا اسلام را شناختیم .

و برای همین امام عزیز ما فرمود :"محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته ."

بعد ادامه داد :"اما کسی که در مسیر عشق به اهل بیت (ع) ، موانع را به خوبی بردارد  و به سوی نور قدم بردارد راهی فاطمیه میشود .

فاطمیه خلوتگهی است که جز برگزیده گان ، کسی به حریم آن راه ندارد.

فاطمه (س) نور است و کسانی که فاطمیه را درک کنند و نورانی اند. وقتی کسی فاطمه ی خدا را شناخت ، آن گاه به بارگاه قرب الهی راه می یابد .»

این ها را آن بسیجی میگفت ؛ او در عشق به پاره ی تن رسول خدا سوخته بود. شب و روزش شده بود یاد مادر .

هم او که به عشق حضرت زهرا عاشق گمنامی بود. و سالهاست که از او خبری نشده است ؛ زیرا میگویند:

« آن را که خبر شد , خبری باز نیامد »


برگرفته از کتاب  "مهر مادر "